(Ken Russell,1980, UK, 102 min.)
ENG: Edward Jessup, a Columbia University psychopathologist, is studying schizophrenia, and begins to think that "our other states of consciousness are as real as our waking states."
He begins experimenting with sensory deprivation using a flotation tank, aided by two like-minded researchers, Arthur Rosenberg and Mason Parrish. Using all sorts of psychoactive drugs like mescaline, ketamine and LSD and hanging their research subjects upside down in completely dark watertank they find more than they hoped for.
Created in 1980 the film relies fully on analogue or cinematographic effects they may seem dated but are actually absolutely genius. Ken Russell probably made his best film and introduced Drew Barrymore and William Hurt to the big screen. The atmosphere is frightening and eerie, sometimes claustrophobic and always disturbing.
A film to be completely immersed in – just like the patients in the water tanks.
NL:Edward Jessup, een psychopatholoog aan de Columbia University, bestudeert schizofrenie en begint te denken dat ‘onze andere bewustzijnstoestanden net zo echt zijn als onze waaktoestanden’. Hij begint te experimenteren met sensorische deprivatie met behulp van een drijftank, geholpen door twee gelijkgestemde onderzoekers, Arthur Rosenberg en Mason Parrish. Door allerlei psychoactieve drugs zoals mescaline, ketamine en LSD te gebruiken en hun proefpersonen ondersteboven in een volledig donkere watertank te hangen, vinden ze meer dan ze hoopten te vinden.
Gemaakt in 1980 vertrouwt de film volledig op analoge of cinematografische effecten, die misschien gedateerd lijken, maar eigenlijk absoluut geniaal zijn. Ken Russell maakte waarschijnlijk zijn beste film en introduceerde Drew Barrymore en William Hurt op het grote scherm. De sfeer is beangstigend en griezelig, soms claustrofobisch en altijd verontrustend.
Een film om helemaal in op te gaan – net als de patiënten in de watertanks.